De 3D printer voor thuis, op school of op kantoor is meestal een model dat werkt op basis van Fused Deposition Modeling (FDM). Dat wil zeggen dat thermisch plastic, wordt verhit en in dunne laagjes wordt afgezet, waarna het samensmelt tot een vaste vorm. De implicatie is dat u alleen objecten van plastic, genaamd: filamenten, kunt maken met een 3D printer. Dit is in zekere zin waar, maar er is meer mogelijk dan alleen maar plastic modellen maken.
Plastic onderdelen voor apparaten (zoals een 3D printer)
We beginnen dit overzicht met… plastic. Voor de toepassing in grotere projecten kunt u de 3D printer inzetten voor de productie van de plastic onderdelen, en deze samenvoegen met bijvoorbeeld elektronica. Zo is bijvoorbeeld het open source project RepRap een afkorting voor replicating rapid prototyper, en is het de bedoeling dat een RepRap printer een nieuwe kan printen (replicatie). Een ander leuk voorbeeld is deze lijst van robots die u met zelf geprinte plastic onderdelen kunt maken.
Speciale filamenten
Er zijn ook filamenten in omloop die weliswaar op plastic gebaseerd zijn, maar toch voorbij gaan aan de basale functie van vormvastheid die de standaard filamenten bieden. Hierbij kunt u denken aan speciale eigenschappen zoals buigbaarheid en rekbaarheid (flexibele filamenten, gemaakt van elastomeren), glow in the dark, elektrische geleiding of de nabootsing van houtstructuur in PLA filament.
Chocolade 3D printer
Misschien wel het meest extreme voorbeeld van wat de 3D printer technologie nog meer kan dan plastic vormpjes maken, is de Cocojet. De Cocojet is een 3D printer die voortkomt uit een samenwerking tussen 3D systems en Herschey’s chocolate, en gebruikt als filament chocolade. Er wordt ook al geëxperimenteerd met andere etenswaren, zoals suikergoed en deegwaren. Maar hoe leuk en heerlijk deze voedselprinters ook zijn, voor thuis blijft het voorlopig waarschijnlijk toch bij kunststoffen.